บางชนิดสามารถพบได้ในพืช ตัวอย่างเช่น “เลกาอีโมโกลบิน” (จาก “พืชตระกูลถั่ว” และ “ฮีโม” ในภาษากรีกสำหรับ “เลือด”) สามารถพบได้ในรากของโคลเวอร์หรือถั่วเหลือง และกลายเป็นตัวเลือกในการให้กลิ่นและสีของเนื้อสัตว์แก่เบอร์เกอร์ที่ทำจากพืช ปัญหาคือไม่สามารถสกัดสารประกอบจากแหล่งนี้ได้ในปริมาณมาก อย่างไรก็ตาม
การแยกยีนที่เป็นรหัสสำหรับการสร้างเลกเฮโมโกลบิน
และการนำยีนดังกล่าวเข้าสู่จีโนมของเซลล์ยีสต์นั้นเป็นไปได้ เมื่อยีสต์นี้รวมกับสารอาหารที่เหมาะสม มันจะบดเลกฮีโมโกลบินตามหน้าที่ซึ่งสามารถแยกและทำให้บริสุทธิ์ได้ ไม่จำเป็นต้องพูดว่าสิ่งนี้สร้างความรำคาญให้กับนักเคลื่อนไหวต่อต้านจีเอ็มโอ แต่แน่นอนว่าเลกเฮโมโกลบินเป็นสารชนิดเดียวกันไม่ว่าจะผลิตในถั่วเหลืองหรือเซลล์ยีสต์ดัดแปลงพันธุกรรม
การใช้เลเฮโมโกลบินสำหรับรสชาติ
และสีถือเป็นความก้าวหน้า แต่ก็ยังต้องใช้เวลาอีกประมาณ 5 ปีในการทดลองเพื่อให้ได้เบอร์เกอร์ที่มีเนื้อสัมผัส ความรู้สึกในปาก และรสชาติที่น่าพอใจ ในที่สุด โปรตีนถั่วเหลือง น้ำมันมะพร้าว น้ำมันดอกทานตะวัน โปรตีนจากมันฝรั่ง เมทิลเซลลูโลส สารสกัดจากยีสต์ เดกซ์โทรส แป้งดัดแปร เกลือ และวิตามินต่างๆ ในกรณีนี้
ความกังวลด้านสิ่งแวดล้อมมีความเกี่ยวข้อง
มากกว่าโภชนาการ เนื่องจากในแง่ของไขมันอิ่มตัว Impossible Burger มีปริมาณที่เท่ากัน (8 กรัม) กับแฮมเบอร์เกอร์ แต่มีโซเดียมมากกว่าถึง 5 เท่า! คงยากที่จะอ้างว่า Impossible Burger นั้น “ดีต่อสุขภาพมากกว่า” แต่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมมากกว่า กันไปสำหรับเบอร์เกอร์ Beyond Meatผู้คนพูดถึงเรื่องสุขภาพและสิ่งแวดล้อม แต่การตัดสินใจว่าจะ
กินอะไรมักจะขึ้นอยู่กับรสชาติ
ฉันไม่มีโอกาสได้ชิม Impossible Burger แต่ฉันก็ปล่อยให้เบอร์เกอร์ Beyond Meat ของ A&W หลุดออกจากปุ่มรับรสของฉัน และพวกเขาไม่ได้กบฏ อย่างไรก็ตาม ส่วนที่เหลือของร่างกายไม่กระตือรือร้นกับโซเดียม 1100 มก. ซึ่งส่วนใหญ่มาจากขนมปังและเครื่องปรุงรส ขนมพายมีเพียง 390 มก. ดังนั้นครั้งต่อไปอาจจะแค่ขนมพายที่ห่อด้วยผักกาดหอม? จะต้องดูว่าตุ่มรับรสมีปฏิกิริยาอย่างไร
นำเสนอโดยผลผลิตข้าวทั่วโลกเพิ่มขึ้น
แต่ผลผลิตมีความหลากหลายทั่วเอเชีย โดยบางภูมิภาคประสบกับการสูญเสียผลผลิตจากโรค สภาพอากาศที่เลวร้าย และการชลประทานไม่เพียงพอมีโอกาสสำหรับผู้เพาะพันธุ์ในการปรับปรุงการตอบสนองต่อความเครียดทั้งแบบไม่มีตัวตนและแบบไบโอติกด้วยวิธีการที่เหมาะสมที่สุดสำหรับพันธุ์ของพวกเขาในภูมิภาค
เป็นเวลากว่าทศวรรษที่ผู้ปรับปรุงพันธุ์
จำนวนมากใช้ไมโครแซทเทลไลต์ (SSR) เพื่อช่วยในการคัดเลือกข้าว แต่เครื่องหมายเหล่านี้มีราคาแพงและใช้เวลานาน ความก้าวหน้าล่าสุดในการจัดลำดับจีโนมทั้งหมดได้เสริมความรู้ของเราเกี่ยวกับ Indels และ Single Nucleotide Polymorphisms (SNPs) และปัจจุบันมี SNP และ Indels มากกว่า SSR
Credit : สล็อต / ยูฟ่าสล็อต
